In het kader van het jaar van de duurzaamheid worden er niet alleen kleren, papieren en flessen gerecycled, maar ook films. Zo kun je in april The Clash of the Titans verwachten. Een remake van de stop-motion film uit 1981. En kun je nu in de bioscoop kijken naar The Wolfman. Een remake van de Universal klassieker uit 1941 met Lon Chaney Jr. (zoon van de legendarische acteur Lon Chaney. De man die de mensen in de tijd van de stomme film de stuipen op het lijf joeg met zijn portret van The Phantom of the Opera en niet voor niets ‘’the man with a thousand faces’’ genoemd werd). Maar misschien is het niet zozeer het recyclen van films maar van ouderwetse monsters. Ik heb namelijk ook gehoord dat Dracula volgend jaar weer uit zijn ondode slaap gehaald wordt. De nieuwe Wolfman is een ode aan zijn klassieke voorganger. Het eerste wat me opviel was dan ook de gelijkenis van Benicio del Toro met Lon Chaney Jr. En ook het monster zelf is niet dat gelikte creatuur dat regelrecht uit de CGI computer komt maar een mix met ouderwets degelijk handwerk. De sfeer is Victoriaans Gotic. Compleet met manen die door kronkelige takken gluren, stoffige landhuizen en donkere herbergen met piepende uithangborden. Afgewerkt met een heel duistere soundtrack van Danny Elfman. Zelfs het verhaal is redelijk trouw gebleven aan het origineel (als we dat gedoe met die vader weglaten). Jammer dan dat ze denken dat het voor de hedendaagse bioscoopbezoeker altijd meer moet zijn. Waar in de oude versie haast geen bloed te bespeuren is vloeit het hier rijkelijk. Te rijkelijk. Om niet te zeggen dat de ledematen je om de oren vliegen. En dat was wat mij betreft niet nodig geweest. Nee, ik hou het liever bij de versie uit 1941 die al jaren tot mijn favorieten behoort. Binnenkort is het weer volle maan. Mocht u zich willen wapenen tegen de weerwolf dan kan ik u vertellen dat zilveren kogels niets uithalen. Die mythe is namelijk verzonnen door Universal.