Volgende week dinsdag 15 juni staat Chris Isaak in 013. Ik schat dat de opkomst vooral, ik zal het even ruim nemen, vijfendertig-plussers bevat die zich vooral het zwoele nummer: 'Wicked Game', met bijbehorende stomende clip herinneren.

Chris was eerder in Nederland. Misschien nog wel vaker maar in ieder geval in 1987. Hij speelde toen in het Noorderlicht. Dat was het 013 van toen maar in het pand huist momenteel La Vida. Hij was net naar wereldfaam geschoten met het nummer Blue Hotel maar gelukkig nog niet te groot voor een clubpodium als Noorderlicht.

Ik zal het nooit vergeten. Ik heb nog foto's in mijn fotoalbum waarin ik met rode wangen uitgeblust op de bank zit, mouw opgerold, mijn onderarm versierd met een enrome handtekening van Chris. Het optreden kan ik me niet meer voor de geest halen. Wat ik nooit meer vergeet is de afloop... de zaal was leegestroomd, bierdanmpen dreven omhoog uit de betonnen vloer en mijn vriendin en ik stonden tussen de platgetrapte plastic bekertjes dromerig naar het podium te staren dat in rap tempo afgebroken werd. Alsof er niets gebeurd was.

Opeens zwaait de backstage deur open en Chris Isaak loopt de zaal in. Zonder verder nadenken sleur ik mijn vriendin mee en stap om hem af. Mijn vriendin (bruinverbrand, net terug van vakantie) is ietwat sprakeloos dus zo kwam het dat Chris tegen haar zegt: 'You have a nice tan!'
Waarop mijn vriendin me aankijkt met rollende ogen en vraagt: 'Wat zegt ie?'
'Dat je een leuk kleurtje hebt!' fluisterde ik.
We hebben later nog met Chris aan de bar gezeten en wat over muziek gebabbeld maar wat ik daarna deed zal ik echt nooit vergeten.....
Normaal gesproken ben ik een zeer braaf en verlegen meisje maar ik moet gedacht hebben; 'It's now or never' dus kuste ik Chris Isaak! Zijn respons zal ik nooit vergeten: hij glimlachte en zei: 'Thank you!'