Vandaag is het zover. Het begin van het einde van een fenomeen dat in 1997 begon met het boek The Philosopher's Stone en nu eindigt met het eerste deel van de film The Deathly Hallows. Ik heb het natuurlijk over Harry Potter. De titel 'grootste Harry Potter fan' kan ik, zoals u ziet helaas niet claimen maar ik ben wel vanaf het begin van de boekenserie verknocht. Er ging een wereld voor me open toen het eerste boek verscheen. Ik hou heel erg van fantasie maar nooit van Fantasy. (geloof me dat is een groot verschil!). En J.K. Rowling wist juist dat hele genre een nieuwe impuls te geven. Ik durf zelfs te zeggen dat Rowling mij geinspireerd heeft om te gaan schrijven.

Maar dit is een filmblog dus laten we het over de films hebben. Ik heb de eerste recensie al gelezen en hij is op z'n zachts gezegd niet positief. Ik had niet anders verwacht. De film is namelijk in twee delen gesplitst. En aangezien het begin van het boek een groot gebrek aan vaart heeft was het te verwachten dat het eerste deel van de film hier ook onder te lijden heeft. Bovendien stoppen ze op een (wat mij betreft) vreemd moment. Namelijk met de dood van Dobby. Ik neem aan dat een spoiler alert hier niet nodig is omdat iedereen nu wel weet dat die arme elf het einde van de film niet haalt. Ik moest overigens wel huilen toen ik die scene in het boek las dus ik neem geheel voorbereid een zakdoekje mee vanavond.

Want gaan zal ik. Ik wil de serie wel helemaal gezien hebben, of ze nu goed zijn of niet. De eerste twee films werden in handen van Chris Columbus (Percy Jackson & The Lightning Thief ) erg vermakelijke kinderfilms. Deel 3; The prisoner of Azkaban (mijn favoriete deel en ik heb begrepen ook die van J.K Rowling) was meteen een stuk volwassener. Maar die werd dan ook geregisseerd door Alfonse Cuaron (Y tu mama tambien en Children of men). The Goblet of Fire was niet onaardig maar zo fragmentarisch dat het een rommeltje werd en die afschuwelijke rockmuziek bij het Yule Bal vind ik nog steeds onvergeeflijk. Komen we aan bij deel vijf. Geregisseerd door David Yates is The Order of the Phoenix erg sfeervol maar deel 6; The Half Blood Prince sloeg de plank echt compleet mis. Waar het boek, door het graven in Voldemorts verleden nog zo intrigerend en spannend was, in de film is dit zo goed als weggelaten. En dan de scene in de grot. Ik kan me nog herinneren hoe ik die, al bijtend op mijn lip en met tranen in mijn ogen heb zitten lezen. Dus ik was zo benieuwd naar de uitwerking in de film...nou ik kan u niet vertellen hoe groot mijn teleurstelling was. Deel 6 is zonder enige twijfel de slechtste uit de filmserie en aangezien we het met deel 7 dus met dezelfde regisseur moeten doen hou ik mijn hart vast.

De muziek voor The Deathly Hallows  is, zoals je dat van Alexandre Desplat mag verwachten erg mooi maar....het is geen John Williams. De componist van de eerste drie scores en misschien wel de meest prachtige soundtracks ooit gemaakt. Het Harry Potter Theme van meester Williams is onvergetelijk zo mooi en het is erg jammer dat Desplat dat aan de kant geschoven heeft. Vanavond zal ik het zien.
En dan is het wachten tot 14 juli 2011. Dan valt echt het allerlaatste stukje van de Harry Potter puzzel op zijn plaatst.