Vinyl
Ik ben opgegroeid met langspeelplaten, u weet wel, die grote zwarte vinyl schijven die je vol verwachting op je pick-upje legde en die vervolgens langzaam krassend op gang kwam. Niks geen optische schijf en digitale geluidsdynamiek,  maar een naald die krakend over de groeven deinde.

Teenage angst
Als tiener deed ik niets liever dan me opsluiten op mijn zolderkamertje, mijn ouders tot wanhoop drijvend, om de hele dag 'plaatjes te draaien'. Ja, zo noemden we dat. Urenlang droomde ik weg bij de weemoedige klanken van Japan, werd ik betoverd door de onvergetelijke stem van de helaas veel te vroeg uit het leven gestapte Billy Mackenzie, en was mijn held Morrissey (The Smiths) de enige die mijn zielenroerselen leek te begrijpen. Heaven Knows I'm Miserable Now was mijn lijflied. U begrijpt, ook mijn tienerjaren zijn voer voor een teenage angst roman, maar Morrissey sleepte me er met zijn muziek doorheen.

Oscar Wilde
Als trouwe fan wilde ik natuurlijk alles van mijn held weten. En gelukkig voor deze, naar kennis en groei snakkende tiener, bleek Mr. Morrissey nog iets te vertellen te hebben ook. Ik werd op slag vegetarier toen ik Meat is Murder hoorde, hij voedde mijn passie voor oude films, hij opende mijn hart voor dichters als Keats, Yeats en Lord Byron, ik las toneelstukken van Shelagh Delaney, werd verliefd op de Kleine Prins en hij liet me kennis maken met Oscar Wilde. Allemaal liefdes die ik tot op de dag van vandaag nog met me meedraag. Zelfs mijn zwak voor slungelige, nerdy mannen met retro brillen zit diepgeworteld. Morrissey heeft meer invloed gehad op mijn leven dan wie ook.

Kunstwerkjes
Toen halverwege de jaren tachtig de CD zijn entree maakte, was mijn eerste aankoop dan ook The Queen is Dead van The Smiths. Misschien wel hun mooiste LP..eh.. CD. Ik mis het wel hoor, dat vinyl. Ik moest er ook heel erg aan wennen, die kleine cd boekjes. Hoewel ze daar ook veel werk van maken valt het toch een beetje in het niet bij de ouderwetse platenhoes. Zeker die van de Smiths. Kunstwerkjes waren het. Of liever ...zijn het! In alle eenvoud prachtig. Op iedere hoes prijkt namelijk een foto van een van Morrissey's helden. Ik heb ze laatst allemaal eens neergelegd op de grond in de huiskamer. En denk er nog steeds aan om mijn muur er eens mee te 'behangen'. Want ik heb ze natuurlijk allemaal nog.

Invloed
The Smiths is een van de meest invloedrijke bands ooit. Het is zonder enige twijfel de band met de meest briljante teksten. Onderstaand nummer bezorgd me dan ook nog steeds kippenvel en ik kan, als ik het hoor, niet anders doen dan uit volle borst meezingen! Oh ja, de foto van Oscar Wilde die je voorbij ziet komen, hangt bij mij inmiddels al weer vijfentwintig jaar aan de muur.
Als u zich afvraagt hoe ik kwam op dit kleine reisje door mijn jeugdherinneringen: In de sidebar van dit blog vindt u een link naar de muziekquiz van de Centrale Discotheek Rotterdam. Die lenen dit jaar 50 jaar lp's en cd's uit.