..alleen een film met Doris Day.
Ik herinner me nog de zaterdagmiddagen bij mijn oma. Iedere zaterdag was er op 'de Belg', (toen heette dat nog de BRT) een filmklassieker. Daar, bij mijn oma op de bank is mijn liefde voor (oude)films onstaan. Ongetwijfeld zijn ze toen allemaal langs gekomen: de films van Doris Day: de koningin van de sex-comedy's uit de jaren 50. Symbool voor truttigheid. De personificatie van 'The Girl Next Door' en de 'Virgin'. Maar naar het schijnt was het spreekwoord 'stille wateren hebben diepe gronden' meer op haar van toepassing.

Altijd hetzelfde liedje 
Inmiddels is ze 87 jaar en vorige week bracht ze na 20 jaar weer een cd uit. Nu is er natuurlijk één liedje dat iedereen kent: Que sera, sera. En ik moet u bekennen dat ik het nooit een mooi nummer gevonden heb. Sterker nog ik kan het niet aanhoren. Maar dat neemt niet weg dat ze een fenomenale zangeres is. Zoals je kunt zien en horen in het fragment hieronder. Waar ze de hoofdrol speelt in de biopic over Ruth Etting: Love me or Leave me.

Pillow Talk
Doe Maar probeerde op het album 'Doris Day en andere stukken' de verveling van haar films vast te leggen. Dan hebben ze Pillow Talk toch echt niet (goed) gezien. Doris Day was een fantastische comedienne met een perfecte timing. De dialogen met Rock Hudson zijn snedig, grappig en gewaagd. Nou ja, voor die tijd dan toch. Misschien ligt het aan mij. Ik heb nu eenmaal iets met de jaren 50.